Mens en samenleving: idee 4 omtrent lezing Paul Verhaeghe

citaat: verhoog het inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven, verlaag het voor alles wat rendeert; wie hardleers is en toch kiest voor een niet-rendabele opleiding, die moet bestraft worden met een kortere of zelfs helemaal geen uitkeringsgerechtigde periode.

Mijn mening:

De heer Verhaeghe was hier terecht verontwaardig over. Iedereen heeft volgens mij recht om een opleiding te kiezen die hem nauw aan het hart ligt. Wat voor zin heeft het om iemand te verplichten om de opleiding tot verpleger te volgen (gegarandeerd werk na het afstuderen) als die persoon niet sociaal is en liever voor tuinarchitect studeert. We moeten dan 3 jaar investeren in de opleiding en na 2 jaar werken als verpleger houdt de persoon het toch voor bekeken want het werk van verpleger ligt hem niet. Waar staan we dan? Het inschrijvingsgeld verhogen voor opleidingen die niet aansluiten bij het berdrijfsleven kan dus absoluut niet. Iedereen moet gelijk zijn voor de wet en evenveel betalen. Het is beter dat je iemand hebt die afgestudeerd is en met volle passie en overgave zijn beroep uitoefent dan iemand die een opleiding tegen zijn zin heeft gekozen en dus automatisch ook dat beroep uitoefent met veel tegenzin. Dat laatste zou je ontwikkelen als een student het financieel niet zo breed heeft en dus een goedkope opleiding kiest ipv de duurdere opleiding die hem nauw aan het hart ligt. Met alle gevolgen van dien. De persoon voelt zich dan niet goed in zijn vel, wordt ziek, krijgt stress,.........

Mens en samenleving: idee 3 omtrent lezing Paul Verhaeghe

citaat: Nog veel belangrijker is de centrale aantasting van het zelfrespect. Dit hangt in grote mate af van de erkenning die men krijgt van de ander. Who needs me? Voor steeds meer mensen luidt het antwoord: niemand. Zij maken deel uit van een groeiende groep menselijk afval. Binnen een maatschappij die voortdurend de boodschap verkondigt dat iedereen het kan maken als hij zich maar voldoende inzet, betekent dit dat steeds meer mensen geconfronteerd worden met vernedering, schuld en schaamte.

eigen mening:

Het is inderdaad zo dat we moeten presteren. Liefst zo veel mogelijk. Als we niet presteren, krijgen we het naar ons hoofd geslingerd. De mensen zijn niet meer op hun mondje gevallen. We krijgen voortdurend de boodschap dat we ons moeten inzetten. Pas met inzet kunnen het waarmaken in de harde realiteit van onze maatschappij. We moeten ons inzetten in het gezin, op school, op de werkvloer, in de hobbyclub,......We krijgen echter weinig complimenten bij een goed resultaat. Een goed resultaat wordt als vanzelfsprekend beschouwd. Dit terwijl mensen toch  graag een bevestiging krijgen dat ze goed bezig zijn. Indien je niet goed bezig bent, krijg je dit onmiddellijk naar je hoofd geslingerd Men verwijt je een gebrek aan inzet zonder dat er eerst naar de oorzaak wordt gezocht met als gevolg dat je een negatief zelfbeeld ontwikkelt. Je voelt je een mislukkeling. Je heeft jezelf de schuld voor het slechte resultaat. Je begint te twijfelen aan jezelf. Waardoor je ook op andere gebieden slecht zal presteren. Zo beland je in een vicieuze cirkel. Je krijgt het gevoel dat niemand meer om je geeft.
Als een 8 jarig jongetje iedere week 5 doelpunten scoort op het voetbal en op een dag scoort hij er maar 1. Dan verwijten we het jongentje onmiddellijk een gebrek aan inzet. We zadelen hem op met een negatief zelfbeeld zonder naar de oorzaak te zoeken. De jongen was misschien ziek, zijn huisdier is misschien dood,.....We geven hem de boodschap mee dat hij zich meer moet inzetten, elke week opnieuw indien hij het wil maken.

Mens en samenleving: idee 2 omtrent lezing Paul verhaeghe

citaat: Solidariteit wordt een kostbare luxe en moet de plaats ruimen voor steeds tijdelijke coalities met als voornaamste zorg dat men er meer winst uit haalt dan de anderen. Diepgaande sociale banden met collega's zijn daardoor nagenoeg uitgesloten. Een emotionele betrokkenheid bij het werk zelf is er nog nauwelijks en al helemaal niet meer bij het bedrijf of de organisatie; pesten was vroeger een probleem op de scholen, nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als een typisch symptoom van onmacht, waarbij frustraties afgereageerd worden op de zwaksten.

eigen mening:

Pesten vinden we inderdaad  de dag van vandaag niet enkel op school. Vroeger waren het kinderen die elkaar pesten op de speelplaats of op het buurpleintje. De dag van vandaag pesten zowel kinderen als volwassenen elkaar. Bij volwassenen gebeurt dit in hun naaste omgeving met de buren, op de werkvloer,.... Jammer genoeg is dit vaak zowel psychisch als fysiek pesten. Vooral de zwaksten in de maatschappij zijn de uitverkorenen van de pestkop. Ze durven zich vaak niet te verweren uit angst om nog meer gepest te worden. Vaak is een kleine gebeurtenis al genoeg om te starten met pesten. De pestkop voelt zich op het moment van het pesten oppermachtig. Er is op de werkvloer inderdaad geen tijd meer om elkaar te leren kennen. De werknemers moeten zoveel mogelijk produceren om winst op te brengen. Na het werk, willen we zo vlug mogelijk naar huis want we moeten nog naar de hobbyclub, de kinderen moeten opgehaald worden,.... Diepgaande sociale banden zijn er dus nog nauwelijks.

Mens en samenleving: idee1 omtrent lezing Paul Verhaeghe

citaat: Wij leven in een neoliberale samenleving waarin alles een product geworden is. Bovendien gaat dit gepaard met een koppeling aan de zogenaamde meritocratie, waarbij iedereen verantwoordelijk geacht wordt voor het eigen succes of de eigen mislukking- dit is de mythe van de self made man. Als je slaagt, heb je het dan aan jezelf te danken, als je mislukt ook en het belangrijkst criterium is winst, geld- het moet opbrengen, dat is de boodschap.

eigen mening:

We leven jammer genoeg inderdaad in een maatschappij waarin alles om geld draait. Zonder geld kunnen we niet. We hebben het nodig om te overleven in de maatschappij en we willen er steeds meer en meer. Als je vraagt aan iemand wat het eerst bij hem opkomt bij het horen van het woord geld, antwoorden de meesten: "Daar heb je er nooit van genoeg." In het dagelijkse leven worden we ook constant geconfronteerd met de behoefte aan geld. Onze buur heeft een nieuwe auto, dus moet ik  ook een nieuwe hebben en liefst nog een duurdere. Daar heb je natuurlijk geld voor nodig.  Mensen worden ook niet meer gezien als een persoon maar als een robot, een product. Die zoveel mogelijk moet opbrengen zodat de winst zo groot mogelijk is. Dit vind ik heel jammer. Laat een mens, mens zijn met zijn goede en slechte eigenschappen.

Mens en samenleving: omschrijving maatschappij

Hoe zie ik onze maatschappij:

We leven in een echte consumptiemaatschappij. Er wordt volop geconsumeerd. Indien je niet deelneemt aan de consumptie, val je uit de boot. De boot is vertrokken en vaart altijd vooruit met een steeds snellere vaart. Het is aan ons de consumenten om ervoor te zorgen dat we op de boot blijven. Er is geen tijd meer om te genieten van de kleine dingen in het leven. Om te genieten van een vlinder in de natuur. Om te genieten van de geluiden in het bos op een bankje Er is geen tijd meer om als kind kind te zijn. Nee, kinderen moeten de dag van vandaag een tablet hebben, een gsm. Ze zitten op Facebook,........Buiten spelen met vriendjes zit er bij velen niet in.
Het moet ook steeds allemaal vlugger en vlugger gaan.
Het is ook ieder voor zich. Velen gaan uit van de mentaliteit: Als ik het maar goed heb. De mensen gaan er vanuit dat zelf nooit in de problemen zullen komen.
We worden de dag van vandaag ook niet meer gezien als een individu maar als een nummer. We hebben geen tijd meer om elkaar te leren kennen.
Wij Westerlingen willen de wereld ook aanpassen aan onze wensen. Al onze activiteiten in onze maatschappij zijn erop gericht om zogezegd de verlangens nog beter te kunnen bevredigen. Enkele voorbeelden:

- Er is te weinig zon om heel het jaar door een bruine huidskleur te hebben. We maken zelf zon via de zonnebank en dus hebben we constant een bruin kleurtje.

-De aanleg van de TGV: We kunnen in 4 uur met de auto naar Parijs. We vinden dit te lang, dit moet vlugger. Met de TGV ben je er in 1 uur.

Het gevolg van het feit dat we alles willen aanpassen aan onze wensen is dat we leven in een agressieve en gewelddadige maatschappij. Alles wat niet aan de wensen beantwoordt moet vernietigd worden. Alles wat een betere behoeftebevrediging in de weg staat moet opgeruimd worden.

vb -in onze omgang met andere culturen: derdewereldproblematiek, racisme bij ons
     - in onze omgang met elkaar: aanrandingen, vandalisme
     -in omgang met de natuur: bedreigde diersoorten, milieuverontreiniging.

Een ander gevolg is ons egoïsme. Ons willetje moet aan de rest voorgaan. Individualisme en eenzaamheid zijn dan ook de ziektes van onze tijd.
Nog een gevolg is onze vooruitgangsdwang. Het idee dat de toekomst steeds beter moet en zal zijn geeft aanleiding tot een onvrede t.o.v. het huidige. Door dit pessimisme is men bereid heel wat op te offeren voor de toekomst.
We hebben in onze maatschappij dus een aantal reusachtige problemen zoals de milieuproblematiek, overbevolking, de nulde- wereld-problematiek( ziektes van de rijke mensen zoals: overvoeding, depressie, zelfdoding, eenzaamheid.)
Het is natuurlijk niet allemaal negatief. Enkele positieve aspecten zijn onze materiële welstand, ons comfort, onze wereldburgerzin, mobiliteit, goede geneeskunde, hoge levensverwachting,....
Het lijkt wel alsof men naarmate men de kloof  tussen de verlangende mens en de wereld op het ene vlak kan overbruggen, er steeds nieuwe problemen opduiken op een ander vlak.vb:
-We hebben nog nooit zo'n goede ademhalingsmachines gehad maar we hebben ook nog nooit zo'n slechte lucht ingeademd.
-We hebben nog nooit zo'n goede geneeskunde gehad maar we hebben ook nog nooit zo'n slechte voeding geheten.


      

Eenzaamheid is een ziekte van deze tijd.

  

Veel mensen zouden deze ingesteldheid moeten bezitten.

         

Mens en Medemens: casus uitwerken

De casus die mij het meest aanspreekt is het artikel van cardioloog Brugada over het feit of we moeten blijven de kosten van de gezondheidszorg terugbetalen aan vb verstokte rokers. Mijn vader is 60 jaar oud. Hij heeft nog nooit een sigaret aangeraakt. Zijn ouders hebben ook nooit gerookt. Kortom hij is nog nooit in aanraking gekomen met sigaretten en toch heeft hij op deze nog jonge leeftijd de longen van iemand die al heel zijn leven 2 tot 3 pakken sigaretten heeft gerookt. Moet hij dan opdraaien voor de kosten? Of krijgt hij deze terugbetaald? Waar trek je de grens? Vertelt mijn vader wel de waarheid aan de dokters?

Ethisch model uitwerken

-1 Grondhouding aannemen

--echtheid: Echtheid wil zeggen dat je in contact met de ander jezelf durft zijn. Je accepteert jezelf zoals je bent en je hebt niet de behoefte je anders voor te doen dan je bent. Echtheid moet altijd vanuit respect voor de ander plaatsvinden. Je staat stil bij je eigen reacties en gevoelens.

--empathie: Empathie betekent inleven. Je inleven in anderen betekent je verplaatsen in iemand anders, in zijn gedachten, gevoelens, en belevingswereld. Als je kunt voelen wat een ander voelt, kun je hem beter begrijpen.

--aanvaarding: Aanvaarding wil zeggen dat je iemand aanvaardt en accepteert zoals hij is. Je waardeert de ander als persoon met zijn eigen gedachten, gevoelens, eigenschappen, kwaliteiten, gebreken en tekortkomingen.

--besluit: Mijn menig is dat je een gesprek moet aangaan met de patiënt. Op die manier kom je heel veel te weten. Je moet proberen de oorzaak te achterhalen van het probleem. Als het probleem te wijten is aan de levensstijl van de persoon en hij is niet bereid er iets aan te veranderen, vind ik niet dat wij alles moeten terugbetalen. Wat voor zin heeft het? Indien de persoon nog nooit heeft gerookt maar toch rokerslongen heeft ontwikkelt moet je proberen de oorzaak te achterhalen en mag deze persoon niet gestraft worden maar heeft hij recht op terugbetaling van de kosten.


-2 Dialoog voeren

Ik veronderstel dat Dokter Brugada al veel overleg heeft gehad met andere dokters. Heeft hij echter al gesprekken gevoerd met patiënten? Met patiënten zoals mijn vader? Die nog nooit van hun leven hebben gerookt?  Moeten deze mensen opdraaien voor alle kosten of gelooft hij mijn vader en krijgt hij wel alle kosten voor een longtransplantatie terugbetaald?

-3 De situatie analyseren

Beschikt de dokter over voldoende bewijs dat roken slecht is voor de gezondheid? Ik denk van wel want er is al veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. Zijn er misschien nog andere oorzaken waarom je rokerslongen kan ontwikkelen? Heeft de dokter daar ook naar gezocht? Hoe toon je dit dan aan? Krijgen personen die nog nooit gerookt hebben dan alles terug of niet? Moeten deze personen dit dan met concrete bewijzen staven?  Hoe voelt mijn vader zich bij he feit dat hij iedere keer opnieuw moet vertellen dat hij nog nooit van zijn leven heeft gerookt?

4 Handelingsmogelijkheden onderzoeken

Op basis van de analyse gaan we op zoek naar mogelijke opties.

-optie 1: De gezondheidszorg betaalt niks terug als ze kunnen aantonen dat het je eigen fout is en je niet bereid bent er iets aan te doen.

-optie 2: De gezondheidszorg blijft alles terugbetalen zelfs als de persoon in kwestie zijn levensstijl niet aanpast.

-optie 3: Als de persoon in kwestie bereid is na de operatie zijn levensstijl aan te passen en na maandelijkse controle dit ook kan aantonen, geleidelijk aan de kosten terug betalen.

-optie 4: De persoon heeft rokerslongen maar niet door zijn ongezonde levensstijl: de gezondheidszorg betaalt alles terug na het nodig bewijs.

5 Motieven verhelderen

Het is voor iedereen van belang dat je je motief kan verduidelijken. Dat je kan duidelijkheid scheppen voor iedereen. De patiënt, zijn familie, personeelsleden, mutualiteit, de gezondheidszorg,......

Ik vind als je kan aantonen met bewijzen dat je rokerslongen hebt maar je kan er niks aan doen, je niet moet opdraaien voor alle kosten. Het heeft als het ware niks te maken met een ongezonde levensstijl van iedere dag 2 pakjes sigaretten te roken. Dan kun je volgens mij niet voor alle kosten opdraaien. Als je niet schuldig bent, moet je toch niet gestraft worden? Wel is het belangrijk om dan wetenschappelijk onderzoek te verrichten naar wat wel de oorzaak is. Is passief roken de oorzaak, is het genetisch, is het een stofwisselingsziekte,.....? Indien je rokerslongen hebt en je bent niet bereid om maar iets aan je levensstijl te veranderen, vind ik dat wij als maatschappij niet kunnen opdraaien voor alle kosten. Als je je auto in de prak rijdt omdat je 250 km per uur reed, krijg je ook geen nieuwe maar moet jezelf ook opdraaien voor de kosten. Wie schuldig is wordt gestraft, wie onschuldig is, kan niet gestraft worden.

6 Effecten inschatten

Wat zal het effect zijn van mijn gekozen optie? Zullen personen die te horen krijgen dat ze zelf voor alle kosten moeten opdraaien toch bereid zijn om hun levensstijl aan te passen? Of trekken ze zich er niks van aan en roken ze rustig verder 2 pakken sigaretten per dag met als gevolg dat ze mogelijk op jonge leeftijd sterven omdat ze de broodnodige operatie niet kunnen betalen?

7 Evaluatiemoment: intuïties uitspreken

Dit zijn de reacties die bij me opkomen , zonder erover te moeten nadenken.

Toen ik het artikel las, dacht ik onmiddellijk aan mijn vader. Ik breng hem om de 4 maanden naar de dokter voor controle. Hij heeft nog nooit gerookt maar heeft zware rokerslongen. Heeft hij dan recht op terugbetaling of niet? Hoe toon je aan aan de dokter dat het niet te wijten is aan roken maar dat iets anders de oorzaak is?

Mijn evaluatie op mijn optie
-Er zal veel protest komen van de tabaksproducenten
-Er zullen veel personen bij zitten die beweren dat ze rokerslongen hebben ontwikkelt zonder te roken. Dat het als het ware hun fout niet is.
-Waar trek je de grens?

8 Evaluatiemoment: normen verduidelijken

De roker kan zelf beslissen of hij iets wil doen aan zijn levensstijl. Indien de roker beslist om zijn levensstijl aan te passen en dit dan ook kan aantonen, vind ik dat hij daar voor moet beloond worden en dat de gezondheidszorg wel moet meehelpen op financieel gebied. De maatschappij moet er wel voor zorgen dat de persoon er niet alleen voor staat. Afkikken van gelijk welke verslaving is niet gemakkelijk en de persoon heeft enorm veel steun en aanmoediging nodig. Het is ook belangrijk dat de omgeving van de roker mee wil werken. Wat voor zin heeft het als de roker zijn sigaretten achterwege laat maar zijn kinderen en partner blijven roken in de leefruimte. Wie inspanningen levert, moet daarvoor beloond worden en niet verder gestraft. Indiende inspanningen niet beloond zouden worden, wat voor zin heeft je inspanning dan?

9 Evaluatiemoment: waarden evalueren

Ik hecht heel veel belang aan eerlijkheid, duidelijkheid. Als iemand eerlijk kan aantonen dat hij rokerslongen heeft maar hij heeft nog nooit gerookt, kan hij er niet voor gestraft worden. Het zou niet eerlijk zijn tegenover de persoon in kwestie. Als je duidelijkheid schept, is er geen verwarring mogelijk achterna. Als je een roker duidelijk maakt dat hij zijn levensstijl moet aanpassen, dit ook moet bewijzen of dat hij anders moet opdraaien voor alle medische kosten, dan is dit heel duidelijk en zelfs een stimulans om de roker er werk van te laten maken.

Mens en Medemens: mijn waarde

Belangrijkste waarde

RESPECT

Respect hebben voor je medemens vind ik een heel belangrijke waarde. Natuurlijk moet je niet enkel respect hebben voor je medemens maar ook voor materiaal, de natuur, de omgeving...

De letterlijke betekenis van respect: gevoel of uiting waarmee je laat merken dat je iemand aanvaardt als een waardig en waardevol mens.

synoniem: ontzag, eerbied

enkele voorbeelden:-Je rustig gedragen op het kerkhof uit respect voor je medemens.
                                 -Tijdens een gesprek de persoon die aan het woord is, laten
                                   uitspreken.
                                 -Papiertje in de vuilnisbak gooien.

Zonder respect kan er volgens mij geen sprake zijn van "samen-leving".
Respect is dan ook de hoogste sociale waarde. Zonder het fundamentele gegeven van spontaan en natuurlijk respect kan een samenleving geen werkelijke samen-leving zijn, want zonder deze waarde zou er veel criminaliteit en overlevingsstrijd zijn.

Werkelijk "samen" "leven" is een sociaal gebeuren in begrip, respect, verbondenheid en eenheid.

Ik vind respect dan ook onze meest fundamentele norm.

Het meest fundamentele principe van elke samenleving bestaat immers uit gevoelens van verbondenheid die ontstaan uit de waarneming en het besef, dat de andere mens wezenlijk is als wijzelf........We moeten met andere woorden de anderen leren aanvaarden zoals ze zijn. Het zijn ook maar mensen.

Vanuit dit (veelal onbewuste) gevoel van verbondenheid en het besef dat de ander wezenlijk is als wijzelf respecteren we de ander.

Respect vormt volgens mij dan ook het uitgangspunt voor andere normen zoals rechtvaardigheid, democratie, gelijkheid.

Wanneer in zekere omstandigheden ons spontaan en natuurlijk menselijk respect ontbreekt, is respect als onze hoogst morele norm van grote waarde.
Want wanneer wij respect bewust als onze belangrijkste en meest fundamentele waarde beschouwen, kan respect ook in moeilijke omstandigheden ons gedrag bepalen, en zo respectloos gedrag tussen mensen voorkomen; alsook de eventueel hieruit voortkomende agressie.
Bijvoorbeeld, respectloos gedrag van anderen roept boosheid in ons op, en daarmee al gauw de neiging van respectloos gedrag van onszelf. Indien we respect niet als waarde beschouwen, zullen wij ons dan ook heel agressief gedragen. Indien we respect wel als waarde hanteren, zullen we proberen respectvol om te gaan met de medemens in die situatie.


Wij als toekomstige leerkrachten, zullen deze waarde samen met de ouders en de omgeving van het kind moeten aanbrengen. Ik vind namelijk dat we als leerkracht ook opvoeder zijn en dus moeten we ook bepaalde waarden aanbrengen aan de kinderen. Respect aanbrengen zal dan ook een van mijn prioriteiten zijn. Zonder respect is er immers geen "samen-leving". Dit zal natuurlijk gebeuren met de nodige vrijheid maar hier luidt mijn moto:" Vrijheid eindigt waar het respect voor de ander ophoudt." Vooraleer je respect kan krijgen, moet je natuurlijk zelf respect tonen. Give it, to get it!