maandag 5 mei 2014

Mens en zingeving

Wat geeft zin aan mijn leven?

Het is vooral mijn gezin dat zin geeft aan mijn leven. Ik en mijn man hebben heel bewust gekozen voor een groot gezin van 5 kinderen. Er zit amper een leeftijdsverschil van 7 jaar tussen de oudste en de jongste. Ook dit was een heel bewuste keuze. Mijn kinderen zijn mijn alles en voor hen vind ik het heel zinvol dat ik leef. Ik ben ook heel bewust 10 jaar een thuisblijfmama geweest. Ik breng de kinderen naar school. Over de middag eten we samen thuis onze boterhammen. We maken samen het huiswerk. Ik kan supporteren tijdens de voetbalmatch,....Ik vind het heel zinvol dat ik er kan zijn voor mijn kinderen.
Ik heb tijd om te luisteren naar hen als ze een probleem hebben. Ik heb de tijd om samen leuke dingen te doen waar mijn kinderen van genieten zoals een taartje bakken, samen voetballen in de tuin, samen fietsen. Omwille van het feit dat ik er zo veel ben voor mijn kinderen, kan ik hen de waarden en normen die ik heel belangrijk vind in het leven proberen mee te geven. Daarom vind ik het dan ook heel zinvol dat ik er ben. Dat ik leef. Ik kan mijn kinderen zelf zien opgroeien tot volwassen mensen in onze maatschappij.



Mijn 3 dochters: Lieze, Aster, Marie




Mijn 2 zonen: Liam en Emiel










 






















Wat is voor mij geluk?

Geluk is volgens mij iets dat je toevallig overkomt. Op het moment zelf ben je er jezelf niet van bewust. Pas achterna, als je er eventjes bij stilstaat, besef je wel hoeveel geluk je hebt. Ikzelf  heb het geluk dat ik kan thuisblijven om voor mijn kinderen te zorgen. Dat ik er iedere dag ben. Ik vind dat vanzelfsprekend. Pas als ik even stil sta bij dat feit, besef ik het maar heel goed. Heel veel mama's hebben dat geluk niet en moeten iedere dag gaan werken.
Ik heb het geluk dat mijn kinderen een goede gezondheid hebben en goede resultaten behalen op school. Pas als ik er eventjes bij stilsta en kranten lees, besef ik dat ik geluk heb. Veel kinderen hebben problemen op school, moeten naar de logopedie.
Ik ben gelukkig als ik samen met mijn kinderen leuke dingen kan doen. Als ik hun lachende gezichtjes zie. Als ze geen ruzie met elkaar maken . Ik voel mij gelukkig als zij gelukkig zijn. Als mijn zoontje een doelpunt soort op het voetbal en hij juicht, dan juich ik mee. Hij is dolgelukkig en ik ook. Ik leef helemaal mee. Als ik samen met mijn zoontje de wero toets heb voorbereid en hij haalt goede punten, dan zijn we samen gelukkig. Ik voel mij gelukkig als ik een kleedje heb genaaid voor mijn dochtertje en ze is er heel trots op. Ik voel mij gelukkig als ik zie dat de normen en waarden die ik probeer door te geven aan mijn kinderen worden toegepast door hen. Kortom voor mij is gelukkig zijn samen zijn met mijn man en kinderen en genieten van elke dag dat we samen zijn.

liedje over geluk: -Lucky - Jason Mraz ft. Colbie Caillat(Legendado).AVI ...
                            
                           -   Jan Smit - Op Weg Naar Geluk - YouTube









                           


De PKG-schaal


Hierbij mijn persoonlijk resultaat van de Post-kritische Geloofsschaal.
Ik bevind me na het invullen van de vragenlijst vooral in het gebied symbolisch- ongeloof. Dit gebied hebben ze relativisme genoemd. Deze personen zijn erg geïnteresseerd in religie, zijn zeer goed geïnformeerd over hen en zijn gefascineerd door hen op puur intellectueel niveau. Het belangrijkst verschil met de symbolisch gelovigen is dat ze zich niet verbinden. Er is geen persoonlijke betrokkenheid.
Ik voel me inderdaad niet persoonlijk betrokken tot een bepaalde geloof. Ik heb me niet verbonden aan een bepaald geloof. Het klopt dus dat ik  mij in het gebied ongeloof bevind Dat ik erg geïnteresseerd en geïnformeerd zou zijn over religie klopt niet. Dat interesseert mij totaal niet. Ik heb daar totaal geen voeling mee en zal zeker nooit geen info opzoeken over bepaalde religies.


Mijn persoonlijke  resultaat


Wil je ook eens kijken in welk gebied je terechtkomt, ga naar volgende linkhttp://thomas.theo.kuleuven.be/algemeen/pkg



Wat is geloven?

Geloven wil zeggen iets aannemen voor waarheid zonder dat er bewijzen van zijn. Geloven is zeker zijn van de dingen waar je op hoopt, en van overtuigd zijn dat wat je niet ziet , toch bestaat. Elke dag opnieuw zijn er talloze dingen die je niet kunt bewijzen, maar toch gelooft. Eigenlijk vertrouwd ieder mens dus elke dag op zijn geloof.
Op school leert de juf je dingen die je voor waar aanneemt zonder dat je het zelf gezien hebt. Je gelooft dus wat je geleerd wordt.

Geloven in God is kort gezegd dus aannemen dat Hij er is zonder dat daarvoor bewijzen nodig zijn. We moeten dus geloven dat  God er is zonder dat we hem zien of horen.








Wie is God?

Wie is God? Kunnen we het bestaan van God bewijzen? Mijn antwoord op de vraag of je het bestaan van God kan bewijzen is 'neen.' Dit vind ik geen ramp omdat ik op die manier het 'geloven' benadruk. In ons dagelijks leven moeten we zo vaak geloven zonder bewijs. Bijvoorbeeld mensen die mekaar trouw beloven, geloven in mekaar.
Er zijn heel wat Godsopvattingen en iedere opvatting heeft zijn eigen mening over wie God is. Zo vindt een atheïst dat God nooit heeft bestaan. Het agnosticisme beweert dat je nooit kan weten of God al dan niet bestaat.
Volgens mij heeft God ooit wel eens de wereld geschapen . Maar Hij houdt er zich nu niet meer mee bezig; er is nu geen band meer tussen God en de wereld. God heeft er voor gezorgd dat we een prachtige kosmos hebben. Dat we een prachtige natuur hebben met dieren, bloemen en planten, water. Hij heeft gezorgd voor licht en donker. Hij heeft gezorgd dat er mensen zijn. Toen alles er was, hield Hij er zich niet meer mee bezig. Wij zijn nu dus zelf verantwoordelijk voor alles wat God ons heeft gegeven. God is er nu volgens mij niet meer. Waarom is er anders zoveel onvrede in de wereld? Waarom sterven zoveel mensen op een gruwelijke manier? Waarom zijn er overal natuurrampen? Indien God nu nog steeds zou bestaan, dan zou al deze gruwel er niet mogen zijn volgens mij. Daarom geloof ik niet dat Hij er nu nog is. Hij heeft alleen de wereld  geschapen.


Voltaire, aanhangeer van het deïsme. Hij praat over 'Le Dieu horlogeur'. God de uurwerkmaker. Eens je ervoor zorgt dat het uurwerk is gemaakt, moet je er niet meer voor zorgen.
God heeft ervoor gezorgd dat we alles hebben, nu moeten we er zelf voor zorgen




God heeft de wereld geschapen, nu is Hij er niet meer en zijn we zelf verantwoordelijk. 
 
 
 
 
 


Dit zijn prenten van het Atheïsme. Volgens een Atheïst bestaat God niet en heeft Hij ook nooit bestaan. Ik ben geen voorstander van het Atheïsme.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

2 opmerkingen:

  1. zelf hebben we ook 4 kinderen mijn man is zelfstandig ook niet zoveel thuis dus ben ik blij dat ik er ben voor hen en tijd maak ervoor vooral als je dan te weten komt dat je 2kinderen hebt met ASS wat niet altijd even gemakkelijk is probeer ik zoveel aan hen aan te leren dat ik kan

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dat dit voor iedere mama zo is dat de kinderen heel veel zin geven aan ons leven. Bij mij kan ik zeggen, ik koos bewust om mama te worden. Ik heb maar 2 kinderen en ga dus uit werken. Dit is inderdaad soms niet gemakkelijk en kan ik wel es foeteren op mama's die altijd bij hun kinderen zijn. Oh die hebben geluk. Maar dat is niet waar. Geluk maak je zelf. Waarschijnlijk hebben thuiswerkende mama's dan wel es iets van oh die werkende mama's hebben geluk: zij kunnen ook eens iets leuks doen met andere mensen bv collega's. Ik denk dat je geluk zelf maakt. Niet iedereen heeft hetzelfde voldaan gevoel van het kind die goede punten heeft, sommige zullen dit echt als een karwei gezien hebben. Iets dat ze moeten doen. Ik zal zeker de test van geloof eens uitvoeren maar ik vermoed dat ik ook ergens bij symbolisch-ongeloof zal terecht komen. Ik geloof wat ik zie, voel, weet,... In een god geloof ik niet echt maar ik respecteer ieders mening.

    BeantwoordenVerwijderen